ಗಾಜಿನರಮನೆಯ ಜೋಡಿಗೆ
ಬೆಳಕಿನಡಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಡಿತು ಒಂಟಿತನ
ಅವ ಒಮ್ಮೆ ಹೊರಗೆ
ಇವಳು ಒಮ್ಮೆ ಹೊರಗೆ।।
ನಾಚಿಕೆಯ ಸರದಿಯೋ
ಕೋಪದ ಬೇಗೆಯೋ ಎಂಬ ಭಾಸ
ಅವ ಒಮ್ಮೆ ಹೊರಗೆ
ಇವಳು ಒಮ್ಮೆ ಹೊರಗೆ।।
ಮೌನದ ಮಡಿಲಿನಲ್ಲಿ
ಮಾತದು ತೆಪ್ಪಗೆ ಮಲಗಿದಂತೆ
ಇವನ ದೃಷ್ಟಿ ಅವಳೆಡೆಗೆ
ಅವನ ದೃಷ್ಟಿ ಆಕಾಶದೆಡೆಗೆ ।।
ಕೊನೆಗದು ಕತ್ತಲೆಯ ಜಾದು
ಗಾಜಿನರಮನೆಯಲಿ ಬೆಸುಗೆ ಹಾಕಿತಂತೆ
ಅವ ಇವಳ ತೆಕ್ಕೆಗೆ
ಇವಳು ಅವನ ತೆಕ್ಕೆಗೆ।।
ಕತ್ತಲಲ್ಲು ಕೂಡ
ಬೆಳಕಿನ ಛಾಯೆಯಿದೆ ಅದು ಸತ್ಯ
ಅದು ಕಾಣುವುದು
ಕೇವಲ ಅದನ್ನು ಹುಡುಕುವವರಿಗೆ।।
---
ಗುರುರಾಜ
ಕಾಮೆಂಟ್ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ